Ask the tree
25 mei 2015
Deel I, Etappe 12: Holten-Laren, 15 kilomter
Deze keer stonden we op zondagochtend om 7.50 uur, uitzonderlijk fit mag ik wel zeggen, op station Helmond. De dag was aldus goed begonnen. Een paar dagen voor onze tocht kwamen we erachter dat onze goedkope treinkaartjes nog maar tot en met 25 mei geldig waren.. (of is eerste Pinksterdag toch een feestdag..?). Dus maar snel een route gepland. Goed voorbereid gingen we op pad: schoenen waar je geen zere voeten in krijgt, check; nog een paar schoenen waar je geen zere voeten in krijgt, check; zonnebrand, check; broodjes, check; verbandtrommel, check; een rugzak met ritsen die werken, ehhhhh, dat moest nog even geregeld worden in de trein. Na een tussenstop in Deventer, kwamen we met enige vertraging vlak voor de middag aan in Holten, het beginpunt van onze tocht.
We hebben de hele tocht heerlijk in het zonnetje gelopen. Marielle durfde het zelfs aan om in haar korte broek te lopen (want tja, Holten...). De routebeschrijving was meestal goed te volgen, met uitzondering van het punt waarop we " min of meer rechtdoor" moesten... Gewoon links dus! Wat hebben we allemaal gezien onderweg... Nou, heel veel bomen, beekjes, boerderijen, landgoederen, akkers, een reiger, schapen, koeien, paarden, rupsen en nog veel meer. Deze keer ook veel andere wandelaars trouwens (met en zonder gps). En, als kers op de taart: de dikste eik van Nederland! Daar wandelden we graag een stukje voor om. En net toen we hevig teleurgesteld hadden geconstateerd dat de enige mogelijkheid om koffie te scoren onderweg dicht was, werden we gered door twee lieve kinderen die ons koffie aanboden. En wat kregen we bij de koffie....? Een stuntvliegtuig dat figuren maakte in de lucht. Een 9 toch? Of stond er toch, wil je met me trouwen..? En wederom moe, maar voldaan kwamen we eind van de middag aan in Laren, waar we meteen konden neerstrijken op een zonnig terras. Toen nog met de regiotaxi naar Lochem. Snel, of eigenlijk heel snel, een hapje gegeten (over snelle service gesproken) en met de trein terug naar het zonnige zuiden.
Wat een heerlijke dag!!
Aantal kilometers gelopen totaal: 96
Aantal kilometers te gaan: 396
Aantal blaren: 0
Aantal meelopers: 0
Aantal gebruikte paar schoenen: 4
Walking in a winter wonderland
18 januari 2015
Deel II, Etappe 1: Vorden-Zelhem, 16 kilometer
Wederom moeten we Carlo bedanken voor de brakheid in de ochtend: Carlo, bij deze zeer bedankt namens Marloes!
Helaas zat het weer deze keer niet echt mee. Al snel liepen we in de regen. Eerst miezer, die helaas later overging in een kruising tussen hagel en sneeuw en nog later regen. Gelukkig waren we niet vergeten onze regenkleding mee te nemen. Al vond Marloes het toch iets te gewaagd om haar regenjas over haar gewone jas te dragen.. De wandeling begon bij een mooi kasteel. Helaas was ook hier geen prins op een wit paard te bekennen. We moesten het doen met twee mannen in strakke broekjes op een stalen ros, die in mijn ogen niets weg hadden van een prins. Nu valt me ineens in dat we die kikkers in de buurt van Groningen misschien hadden moeten kussen.. , damn: gemiste kans! Al snel verdween onze teleurstelling echter als sneeuw voor de zon toen we werden aangestaard door een kleine boskabouter in een boom. We hadden misschien toch bij twijfel links moeten houden Marloes..
Tja, wat valt er verder nog te vertellen over deze barre tocht door weer en wind, door onbegrensde bossen, langs verlaten huizen en een verlaten golfterrein, door regenplassen zo groot als vennen en over omgevallen bomen. O ja, we kunnen natuurlijk nog vertellen dat we drie springende hertjes hebben gezien en een natte, zielige pony (dat maakt drie zielige, natte pony's). En daredevils als we zijn, hebben we ook nog even over de green (nou ja, het was meer white eigenlijk) gelopen. Wat de tocht nog extra zwaar maakte, was dat er geen enkele gelegenheid was om onze behoefte te doen, laat staan een kop koffie te drinken. Moet er best raar uitgezien hebben op zomaar een zondagmiddag: twee verregende vrouwen met mutsen op, zittend op een bankje met boterhammetjes in de hand..(koekoek!). Hoewel we weinig levende wezens zijn tegengekomen tijdens de wandeling, Cruella de Vil uitgezonderd, hebben we ons prima vermaakt.
In Zelhem, de eindbestemming van onze wandeling, konden we al snel een bus pakken richting Doetinchem (mede dankzij de wel zeer gedetailleerde uitleg van een medepassagier..). In Doetinchem was het dan toch echt tijd om te plassen. Maar helaas was de zoektocht naar een eetgelegenheid met toilet nog niet zo eenvoudig. Uiteindelijk zijn we in een frietkot beland, waar we heerlijke frietjes hebben gegeten. Daarna hebben we in Doetinchem de trein richting terug naar Brabant genomen. In de trein restte ons niets anders dan vol ongeloof naar de enorme modderspetters op onze schoenen te staren.
Of ik nog iets over zere benen en stijve spieren moet vertellen..? "Nee".
Aantal kilometers gelopen totaal: 81
Aantal kilometers te gaan: 411
Aantal blaren: 0
Aantal meelopers: 0
Aantal gespotte kabouters: 1
Aantal gespotte prinsen op witte paarden: 0
Aantal stijve spieren: nog ontelbaarder
Lost
8 juni 2014
Deel I, Etappe 2:Winsum-Groningen, 19 kilometer
In het Pinksterweekend 2014 was het dan weer zover. Tja, dat is alweer even geleden inderdaad.. Some stories take time.. Het plan voor dit weekend Groningen begon met een leuke aanbieding in de krant. Inmiddels zijn we erachter waarom het een aanbieding was. Iets met verbouwing, uitzicht en zo. Maar gelukkig kon niets of niemand ons uit ons goede humeur halen. Na een lange treinreis op een tropisch warme dag kwamen we aan op station Groningen. Helaas stonden daar geen NS-fietsen voor ons klaar en helaas ook geen scooter (met dank aan een computerstoring, het had zo mooi kunnen zijn: we zagen onszelf al zitten met onze wapperende haren in de wind op een scooter). Maar gelukkig was daar onze reddende fietsenstallingbeheerder/stadslolbroek, die twee huurfietsen voor ons had staan. Zijn motto: "You Winsum, you lose some" . Met een big smile op onze gezichten fietsten we opgetogen richting Aduard. Na een heerlijke fietstocht door de stad Groningen en omliggende weilanden kwamen we moe en trots (vooral over onze navigatievermogens, wat minder over onze conditie) aan bij ons hotel.
De volgende dag zijn we naar Groningen gefietst, waar we de trein naar Winsum hebben genomen. Daar kon de wandeling dan eindelijk beginnen. Een wandeling met vooral uitzicht op weilanden, boerderijen, weilanden, koeien, stieren, wierden (vraag ons niet wat het zijn), kanalen, weilanden en woonboten. Terugdenkend aan de wandeling zijn er een aantal herinneringen die naar boven komen: twee lichtelijk verdwaalde vrouwen (o, ik geloof dat wij dat waren trouwens), een spannende illegale alternatieve route over het erf van een boerderij, een verdwaald molletje (dat wij natuurlijk, dierenvrienden als wij zijn, de goede kant op hebben gewezen), een grote enge stier (gelukkig op veilige afstand), een kikkerconcert (het ging ongeveer zo: pom, pom, pom, pom, pom, pom), een hele harde regenbui (terwijl wij gelukkig heerlijk zaten te lunchen), een gevonden mobiele telefoon (Marloes denkt nog steeds van een prins op een wit paard, maar helaas is die de weg kwijt geraakt en wilde de politie in Groningen ook niet meewerken: zonde!). De tocht eindigde met een heerlijk biertje in een heerlijk park en later nog een paar op de markt, met uitzicht op de Martinitoren.
Aantal kilometers gelopen totaal: 65
Aantal kilomters te gaan: 427
Aantal blaren: 0
Aantal meelopers: 0
Aantal geredde dieren: 1
Aantal gevonden voorwerpen: 1
Aantal stijve spieren: ontelbaar
How bizarre
2 april 2011
Deel II, Etappe 6: Gennep-Vierlingsbeek, 17 kilometer
Nadat we ongeveer twintig keer op het nieuws hadden gehoord dat het zaterdag 2 april wel heeeel mooi weer zou worden, besloten we onze oorspronkelijke plannen voor dit weekend om te gooien. Niet zondag lopen in Groningen, maar zaterdag in Limburg. En niet zonder spijt, want het was inderdaad een fantastische lentedag!
Bruisend van de energie zijn we eind van de ochtend naar Vierlingsbeek gekacheld. Daar hebben we een auto achtergelaten en vandaar zijn we naar Gennep gereden. He, dat plein komt ons bekend voor... We zijn de dag begonnen met een heerlijk broodje gezond bij de plaatselijke bakker. Nog meer energie!
Na Gennep te hebben verlaten, zijn we door een bosrijk gebied gewandeld: de Heijense bossen. We hebben genoten van het uitzicht op de uitkomende knoppen in de bomen en bloesem. Een aantal kilometers later liep het pad verder door 'het Quin', een prachtig natuurreservaat met een groot ven. Voor de ingang werden we gewaarschuwd voor wilde dieren.. Stoer als wij zijn (na al zoveel ervaring met wandelen in de wilde natuur..), lieten wij ons natuurlijk niet bang maken. Al voelde Marielle zich niet helemaal zeker in haar rode broek.. Na het beklimmen van een kleine heuvel, hebben we genoten van een prachtig uitzicht over het natuurgebied. De wilde dieren die we gespot hebben zijn geiten, ongedefinieerde vogels (ik was mijn 'natuurgids voor onderweg' vergeten..), Schotse Hooglanders, een hommel en een eekhoorntje. Oh ja, en heel veel vlinders. We dachten even ook nog een krokodil te hebben gespot, maar van dichtbij bleek het toch een stuk hout.
Het bizarre van deze tocht begon ongeveer op dit moment. Al wandelend door dit natuurgebied (officieel stiltegebied), hoorden we namelijk van ver een enorme takkeherrie. De wilde dieren leken er minder last van te hebben dan wij. Al gissend liepen we verder. 'Zou het een kermis zijn? Een zwarte cross? Een dorpsfeest...? Hoe verder we liepen, hoe meer herrie we hoorden. We waren inmiddels erg nieuwsgierig geworden. In eerste instantie dachten we: 'nee, dat kan niet waar zijn, dat zien we verkeerd'. Maar jawel hoor: een Carnavalsoptocht midden door het dorp Afferden. En wij maar denken dat wij los gaan met Carnaval...We wisten niet waar te kijken: keiharde teringmuziek, Carnavalswagens, bier, lallende tieners (sommigen verkleed en anderen slechts in boxershort gehuld omdat ze vlak daarvoor in de vijver waren gesprongen), in een heg vallende zatte jongens enz. Voor hen waren wij meer de atractie: 'wat zien jullie er raar uit!', riepen ze ons toe. We werden nog uitgenodigd om dan maar verkleed als wandelaar mee te gaan naar de plaatselijke feesttent. 'Nou nee, bedankt, we moeten echt verder'.
Na wat fris te hebben gedronken op een camping (we zullen jullie de beschrijving van de ober besparen..) zijn we met een veer de Maas overgestoken. Maar niet voordat Marloes op een Carnavalswagen (een grote taart, hoe toepasselijk..) was geklommen en zich even een prinses waande. En ondergesmeerd was met slagroom..
Daarna nog een stuk door Maasheggen, een eeuwenoud cultuurgebied, en de Groeningsche Bergen. In Gennep hebben we nog even nagenoten en heerlijk gegeten op een terrasje. Met uitzicht op een ooievaarsnest, met ooievaar.
Het was genieten
Aantal kilometers gelopen: 46
Aantal kilometers te gaan: 446
Aantal blaren: 0
Aantal meelopers: 0
Aantal taarten beklommen: 1
Aantal gespotte krokodillen: 0
Enjoy the silence
23 januari 2011
Deel II, Etappe 5: Groesbeek-Gennep, 15 kilometer
Na een brakkezaterdag in bed te hebben doorgebracht (nog bedankt Carlo
In Groesbeek was het even zoeken naar het zuiden, het begin van de wandeling. Toeval of niet, maar ook hier hebben we een rondje om de kerk gelopen (nadat opnieuw een vriendelijke meneer op een fiets ons de weg had gewezen). Toen we uiteindelijk het begin hadden gevonden (na een kilomter extra te hebben gelopen..), konden we van start gaan. Met onze regenjassen aan, want het was een beetje druilerig weer.
Een zeer mooie, 15 kilomter lange wandeling heeft ons o.a. langs een wijngaard (Klein Amerika), een smeltwaterdal, dammetjes, vijvers, een veenmoeras, de St. Jansberg en het Duitse Reichswald geleid. Gelukkig bleef het bij af en toe wat motregen en zijn we niet erg nat geworden. Wel waren de bospaden erg drassig, maar dat mocht de pret niet drukken. Wat ons vooral opviel aan deze wandeling, was dat het zo ontzettend stil was onderweg. We hebben alleen een paar genietende bejaarden, verstandelijk gehandicapten, een zwerm wilde ganzen , een kip en een zwarte corss-meeting gezien en gehoord. O ja, en Cruella de Ville (zonder haar 101 Dalmatiers). We waren blij verrast ook nog een restaurant tegen te komen, waar we wat hebben gedronken.
Net voordat het ging schemeren zijn we, opnieuw moe maar voldaan, in Gennep aangekomen. We hebben langer over deze wandeling gedaan dan verwacht. Evaluerend zijn we er nog niet helemaal achter waar dit nu aan lag. Aan ons tempo, ons orientatievermogen, de intuitie van Marielle of aan de hoge bergen die we hebben moeten beklimmen...
Aantal kilometers gelopen: 29
Aantal kilomters te gaan: 463
Aantal blaren: 0
Aantal meelopers: 0
Aantal beklommen bergen: 1
Take a walk on the wild site
12 december 2010
Deel I, Etappe 13: Laren (Gld.)-Vorden, 14 kilometer
Op 12 december was het dan zover, de eerste etappe!
In alle vroegte zijn we op station Helmond vertrokken richting Deventer, met vertraging.. Gelukkig bleek dit geen voorbode te zijn voor de rest van de reis. De aansluitingen trein-trein en trein-bus verliepen allemaal heel soepel. Ongeveer drie uur later (tja, je moet er wat voor over hebben..) konden we in Laren dan echt beginnen met wandelen. Na eerst een welverdiende koffie met gebak achter onze kiezen te hebben gewerkt. De ober werd er stil van.
We waren in het begin even bang dat we het niet droog gingen houden. Gelukkig is het bij een paar druppels regen gebleven. We hebben ondanks de kou erg van de tocht en de rust genoten, door bosrijk gebied met uitzicht op weilanden, water, veel groen en kastelen. We zijn gelukkig niet ingehaald door de twee nordic walkers die ons achtervolgden..
Na 14 kilometer zijn we in Vorden aangekomen, waar we de trein terug naar Helmond hebben genomen. Op het station hebben we nog van het zonnetje genoten en gebrainstormd over de naam van onze site. Aldaar is Pieterpost geboren.
Moe, maar voldaan kwamen we op het eind van de dag weer in Helmond aan.
Aantal kilometers gelopen: 14
Aantal kilometers te gaan: 478
Aantal blaren: 0
Aantal meelopers: 0 (de twee nordic walkers niet meegeteld)
Volgende geplande etappe: 23 januari